Is het echt groen doen, of is het groen doen voor de poen?
Het tweede nummer van Oosting Magazine, oriëntaties op architectuur en ruimte in Oost-Nederland, is gewijd aan het verschijnsel ‘greenwashing’. De rode draad in dit nummer is de vraag in hoeverre milieumaatregelen, ecologisch handelen, groen doen beïnvloed worden door economische motieven. Dat levert een caleidoscopisch beeld op.
Het blad opent met een interview met de gedreven milieuactiviste Karin Vaneker waarin zij vertelt over haar streven om het residu van koffie systematisch te gaan gebruiken voor bodemverbetering en productie van zeep. Dat het moeilijk is om bestuurders en grootondernemers daarin werkelijk mee te krijgen, wordt pijnlijk duidelijk. Han Pape, hoofdredacteur van De Roskam, schreef op hoe mooi of lelijk hij zonnepanelenparken en windmolenvelden vindt en is daarin niet zachtzinnig jegens ‘de zelfbenoemde stedenbouwelite van architecten, totempaalpikken, tekentafelplanologen en landschapsdozenbouwers die zich van de zalm het neusje wanen’.
Er is een uitgebreide reportage over verrommeling en vergroening in het Twentse buitengebied: landschapsarchitecte en ervenconsulent Anneke Coops leidt de lezer langs een aantal opvallende projecten. Oud-gedeputeerde Dick Buursink betoogt dat engagement bij bestuurders en kiezers steeds noodzakelijker wordt als zij werkelijk willen streven naar vergroening. Maar al te vaak stuiten goede ‘groenplannen’ op juridische blokkades.
In het artikel ‘Van gevelgroen tot verticaal bos’ wordt onderzocht op welke wijze groen in de stad tot vermindering van smog en tot verkoeling kan leiden. Landschapsarchitect Stephan Schorn bespiegelt over stadslandbouw en presenteert een aantal inspirerende projecten. Het veelgeprezen verticale bos van de Italiaanse architect Stefano Boeri komt uitgebreid aan de orde. In het artikel ‘Monumenten bouwen is duurzaam’ gaat architect Erik Workel ook in op het werk van Boeri ter beantwoording van de vraag in hoeverre de architectuur vanuit haar eigen discipline aan kan en wil streven naar duurzaamheid en wat de rol van monumenten daarin kan zijn.
Columns van Thierry Abels en directeur Rijksmuseum Twenthe Arnoud Odding gaan beide op eigenzinnige wijze om met het thema van dit nummer. Hetzelfde geldt voor de foto’s van Lena Passlick, onlangs afgestudeerd aan de AKI. Schrijver en NRC-journalist Atte Jongstra zet in zijn essay ‘De groene intuïtie’ ecologisch denken en handelen in een historisch perspectief vanaf de oude Grieken via het jaar 1866, waarin het woord ecologie het eerst opdook, tot in het huidige tijdsgewricht. Oosting #2 sluit af met een reportage over het Duitse stadje Saerbeck waar groen denken en handelen door alle burgers en bestuurders omarmd is – met succes.
[Foto: energiepark Saerbeck, foto Anneke Coops]
Oosting Magazine is een uitgave van het Architectuurcentrum Twente. Redactie: Marjolein van der Zee, Anneke Coops, Lidy Roemaat (die ook de fraaie vormgeving verzorgt), Peter Timmerman, Paul Abels
Ruud van der Koelen Hans van den Dobbelsteen.
